کد مطلب:22126 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

براي رفع هراس جان دادن و شب اول قبر و قيامت، چه كنم؟

گر انسان، مؤمن و با تقوا باشد و ره توشه آخرت را برگيرد نه جان دادن هولي دارد و نه شب اول قبر هراسي دارد و نه قيامت نگراني دارد. روايتي است از امام حسن(ع) كه قسمتي از آن اين است: «... مالموت الذي جهلوه؟ قال(ع): «اعظم سرور يرد علي المؤمنين...»، {V(بحارالانوار، ج 6، ص 153، روايت 9 به نقل از سرالاسراء، استاد علي سعادت پرور، ج 1 ص 428)V}. از امام حسن مجتبي(ع) سؤال شد: مرگي كه مردم نسبت به آن جاهلند چيست؟ حضرت جواب دادند: بزرگترين سروري است كه بر مؤمنان وارد مي شود. {Sخرم آن روز كزين منزل ويران بروم # راحت جان طلبم از بي جانان بروم S} {Sبر هواي لب او ذره صفت رقص كنان # تا لب چشمه خورشيد درخشان بروم S} {Hعن الصادق(ع) قال: «القيامة غرس المتقين H}؛ {Mقيامت زفاف و عروسي متقين مي باشدM}»، {V(بحارالانوار، ج 7، ص 176، روايت 7 به نقل از همان، ص 429)V}. {Hعن موسي بن جعفر عن ابيه(ع) قال: «اذا مات المؤمن، شيّعه سبعون الف ملك الي قبره فاذا ادخل قبره، اتاه منكر و نكر، فيقعدانه و يقولان له: «من ربك؟ و ما دينك؟ و من نبيك؟» فيقول: «ربي اللَّه و محمد نبي والاسلام ديني» فيفسحان له في قبره مدبصره و ياتيانه بالطعام من الجنه، و يدخلان عليه الروح والريحان و ذلك قوله عزوجل: «{/Bفَأَمَّا إِنْ كانَ مِنَ اَلْمُقَرَّبِينَ فَرَوْحٌ وَ رَيْحانٌ {w1-8w}{I56:89-88I}/}» يعني، في قبره {/B«وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ»{w4-6w}{I56:89I}/} يعني في الاخره H}؛ {Mحضرت موسي بن جعفر از پدر بزرگوار خود امام صادق(ع) نقل مي فرمايد: هرگاه مؤمن بميرد هفتادهزار ملك و فرشته او را تا قبرش تشييع مي كنند سپس وقتي در قبر داخل (و گذاشته) مي شود نكير و منكر به سراغش آمده، در كنارش نشسته و به او مي گويند: پروردگارت كيست؟ و دينت چيست؟ و پيغمبرت كيست؟ جواب مي دهد: پروردگارم خدا و محمد(ص) پيغمبرم و اسلام دينم مي باشد قبرش را برايش به وسعت شعاع بصرش مي گشايند و به سويش از بهشت طعام مي آورند و روح و ريحان بر او وارد مي سازند و آن همان قول خداوند عزوجل است در قرآن كريم: اما اگر (اين بنده) از مقربين باشد روح و ريحان برايش مي باشد يعني در قبرش چنين چيزي مي باشد. (اما نسبت به آخرت او) همان جنة نعيم (بهشت هميشه پرنعمت) مي باشدM}»، {V(بحارالانوار، ج 6، ص 222، روايت 22، به نقل از همان، ج 2، ص 123)V}. بنابراين، قبرش روح و ريحان است و آخرتش رضوان نعمت فراوان، پس نه هولي است و نه هراسي آنچه بسيار مهم است اين است كه اين نگراني و ترس از لحظه جان دادن و بعد از آن باعث جديت و مجاهده با نفس و ترك گناه و تحصيل ايمان و تقوا و تقرب شود و انسان را تحريك به عمل صالح كند. براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1- معاد،شهيد دستغيب 2- معاد،محسن قرائتي 3- كليه آثار شهيد مطهري